Ik moet zeggen dat de mogelijkheden van web 2.0 behoorlijk groot zijn. Er is een gigantische hoeveelheid gratis software toegankelijk en wat zeer belangrijk is: je bent niet langer afhankelijk van je eigen pc thuis maar kunt overal ter wereld je eigen rommel digitaal bewaren en beheren. Toch makkelijk dat je al die foto's, video's en andere ongein niet op je eigen schijfruimte hoeft te bewaren. Nadeeltje is wel dat je onderhand weer een zakagenda bij moet houden om alle wachtwoorden, login namen etcetera te onthouden. Ik kan het ondertussen in ieder geval niet meer zonder steuntjes en vrijwel wekelijks moet ik berichten naar mijn hotmail laten sturen omdat ik weer ergens mijn ww of login vergeten ben. Maar het is natuurlijk fantastisch dat al die kroost die jarenlang over de wereldbol aan het backpacken is gewoon weer dagelijks door pappie en mammie kan worden toegesproken, de consument instanties als de KPN zo een trap voor de ziel kan verkopen door gratis internationaal te bellen en al die uitzuigers in de muziek- en filmindustrie onderuit zijn gegleden nog voordat de EU zich ermee ging bemoeien.
Ik denk dat de weblogs zowel bedrijfsmatig als privé te gebruiken zijn. Intern kan het een handig medium zijn iedereen van vanalles op de hoogte te houden: wel hoop ik dan dat de bedenkers van dit soort ongein zich aan een gouden regel willen houden. De mensheid is tot vanalles bereid maar als er binnen de ZB een intranet is, een blog van een enthousiaste webfreak, groupwise, timewize, 33 interne websites, tja dan zie je door de bomen het bos niet meer. Het initiatief is te prijzen en aan te moedigen, maar op een gegeven moment verdrinken de mensen natuurlijk en dan geldt het recht van de sterkste: wie het beste te bieden heeft blijft overeind en de overigen wordt steeds minder gebruikt. Helaas sterft iets in de digitale wereld niet zomaar uit dus zal er toch flink met DDT gespoten moeten worden voordat alleen de mooie bomen in het internetbos blijven staan.
RSS zou natuurlijk gebruikt kunnen worden door de ZB om leners op nieuwe aanwinsten te wijzen, maar ondertussen zijn mijn woorden alweer door de realiteit ingehaald. Nu gaan veel dingen in dit gebouw zo traag als dikke
door een trechter, maar het voordeel van dit soort media is natuurlijk dat als er nog niemand bekend mee is degene die er het eerst mee komt zijn of haar slaatje kan slaan voordat allerlei confessionele types op de rem kunnen gaan staan om de heel eenvoudige reden dat ze niet weten waar die digitale rem dan wel zit -of ben ik nu heel erg oude mollen 
aan het opgraven?
door een trechter, maar het voordeel van dit soort media is natuurlijk dat als er nog niemand bekend mee is degene die er het eerst mee komt zijn of haar slaatje kan slaan voordat allerlei confessionele types op de rem kunnen gaan staan om de heel eenvoudige reden dat ze niet weten waar die digitale rem dan wel zit -of ben ik nu heel erg oude mollen aan het opgraven?
1 opmerking:
Hoi Johan,
Een waarheid als een Bontekoe. Er is veel overdosis binnen het mooie aanbod, daar zullen we met z'n allen alleen nog maar meer mee te maken krijgen. Het publiek zondert zich ook steeds meer af in afgebakende omgevingen. Ik ken al mensen voor wie internetten niet veel meer is dan vertoeven op Hyves.
Ik neig er wel eens naar om daar tegen te ageren maar het heeft weinig zin: het zijn logische ontwikkelingen eigenlijk. De vraag wat we daar als bibliotheken mee kunnen en moeten wordt er wel steeds relevanter door, m.i.
Aan het opgraven van dieren doe ik maar even niet, dat lijkt me het verstandigste.
In het vuur van de dialoog verhef je je stem wel eens en moet je er niet van opkijken dat iemand soms terugschreeuwt. Soms heb je er achteraf spijt van, soms denk je dat het wel een keertje goed was, om het er even uit te gooien...
Een reactie posten